کد مطلب:16970
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:7
اگـر ايمان و تقوي , موجب نزول انواع بركات الهي است و نقطه مقابل آن باعث سلب بركات , چرا مشاهده مي كنيم ملتهاي بي ايماني را كه غرق ناز و نعمتند , در حالي كه جمعي از افراد با ايمان به سختي روزگار را مي گذرانند ؟
ايـنكه تصور مي شود ملتهاي فاقد ايمان و پرهيزكاري غرق در ناز و نعمتند اشتباه بزرگي است كه از اشـتباه ديگري يعني ثروت را دليل بر خوشبختي گرفتن سرچشمه مي گيرند معمولا اين طور فكر مي كنند كه هر ملتي صنايعش پيشرفته تر و ثروتش بيشترباشد خوشبخت تر است در حالي كه اگر به درون اين جوامع نفوذ كنيم خواهيم ديد كه بسياري از آنها از بيچاره ترين مردم روي زمين هستند , بگذريم از اينكه همان پيشرفت نسبي نتيجه به كار بستن اصولي همانند كوشش و تلاش و نظم و حس مسئوليت است كه در متن تعليمات انبياء قرار دارد . امـا ايـن كـه گفته مي شود چرا جوامعي كه داراي ايمان و پرهيزكاري هستند عقب مانده اند اگر مـنـظور از ايمان و پرهيزكاري تنها ادعاي اسلام و ادعاي پايبند بودن به اصول تعليمات انبياء بوده باشد قبول داريم چنين افرادي عقب مانده اند ولي مي دانيم حقيقت ايمان و پرهيزكاري چيزي جز نفوذ آن در تمام اعمال و همه شئوون زندگي نيست و اين امري است كه با ادعا تامين نمي شود .
تفسير نمونه ج 6 ص 267
مكارم شيرازي - ناصر و ديگران
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.